Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Αγαπούλα...Πούλα!

Πριν λίγες μέρες έγινε το ετήσιο Pride σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (στο οποίο έκανα και εγώ την guest εμφάνισή μου) με σύνθημα "Αγάπα με, είναι Δωρεάν"! Αλλά ποιος είναι αυτός που φωνάζει το "Αγάπα με"! Είμαι εγώ που φωνάζω σε εσένα να με αγαπήσεις; Είσαι μήπως εσύ;; Ή τελικά κάποιος άλλος είναι αυτός που κράζει; 

Για εμένα, σήμερα, είμαι εγώ που φωνάζω σε εμένα! Ναι, σε εμένα! Μου φωνάζω να με αγαπήσω επειδή αν το κάνω εγώ δε θα χρειάζομαι την επιβεβαίωση κάποιου άλλου, δε θα χρειαστεί να πρήξω κανένα να μου απαντήσει αν με αγαπάει (είναι και ένας λόγος όταν γκρινιάζω στην κοπέλα μου! Κρυμμένος, μουλωχτός, καμουφλαρισμένος, αλλά πάντα λόγος!) 


Μέσα σε όλο αυτόν τον συρφετό της Κρίσης και της αφραγκίας υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι δωρεάν, δεν εμπορευματοποιούνται, ούτε εξαγοράζονται! Κάποιες φορές βέβαια, μας είναι πιο προσιτό να αγοράσουμε την προσοχή κάποιου άλλου με κάτι υλικό, αλλά τί να το κάνεις;; Έχει βαριά φορολογία και καμία έκπτωση! Στην πραγματικότητα σπαταλάμε τις πρώτες μας ύλες για να επενδύσουμε στη μετοχή κάποιου άλλου, ευελπιστώντας στην άνοδο του δικού του χρηματιστηριακού δείκτη! Οπότε, να πάρει και αυτός την απόδοσή του και εμείς το αρχικό μας κεφάλαιο! Αλλά όταν γίνεται αυτό, βλέπουμε, αν είμαστε τυχεροί, ότι τελικά η άλλη πήρε τα κέρδη, και εμείς ξαναγυρίσαμε στην αρχική κατάσταση της ατομικότητάς μας! 



Όλα αυτά βέβαια, για να ανακαλύψουμε, μετά από πολύ σχετική μελέτη, μετά από δεκάδες ισολογισμούς και απολογισμούς, μετά από επίσης δεκάδες ξενύχτια που πέφτει ο δείκτης ΧΑ (= χρηματιστηριακός δείκτης), αλλά ανεβαίνει ο αντίστοιχος ΚΔ (=καταθλιπτικός δείκτης), ότι



 η μοναδική μετοχή που πραγματικά αποδίδει είναι ο εαυτός μας,







όσο επενδύεις, ανεβαίνει!











(Από τις αγαπημένες μου στιγμές στο  Pride)






"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"