Φίλη ( Α+Β+Γ ) ³

Όπου υπάρχει λεσβία, υπάρχει και ένα δράμα! Πάντα όμως! Δίπλα της, γύρω της, πλάι της, παραπλάι της! Κάπου εκεί είναι και περιμένει! Πρόσφατα βρέθηκα μπλεγμένη μέσα σε ένα ερωτικό τρίγωνο! Όχι, δεν ήμουν μέρος αυτού του τριγώνου! Ήμουν απλά στη μέση!!! Ακριβώς στη μέση!

Μία φίλη,  η Α είχε σχέση με μία κοπέλα την φίλη Β,  που αυτή με τη σειρά της κάτι έκανε με την Γ, η οποία Γ, είναι και δική μου φίλη που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι, που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι ...

Όταν όμως είμαστε με έναν άνθρωπο κάθε μέρα, έχουμε μάθει να "διαβάζουμε" αυτά που δε χρειάζονται να μας πει, για να επικοινωνήσουμε αυτά που δε λέγονται. Έτσι και η φίλη Α, κατάλαβε την αλλαγή στη συμπεριφορά της φίλης Β. Απευθύνθηκε σε εμένα για την ανακάλυψη της αλήθειας. Μια αλήθεια που όμως θα μπορούσε να ρωτήσει το άτομο που αφορούσε. Όμως η αντιμετώπιση της αλήθειας είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση, και ο καθένας μας θα πάρει τον χρόνο του, τον χώρο του και τον τρόπο του για να προστατευθεί από τις πληροφορίες που θα μάθει. Ο διάλογος μας ήταν σύντομος.

Α: Πες μου τι ξέρεις.

Εγώ: Τί θες ακριβώς να μάθεις;

Α: Η Β έχει κάνει κάτι με τη Γ;

Εγώ: Μίλα με την Β. Μόνο απο εκείνη μπορείς να πάρεις απαντήσεις. Πού ξέρεις τί μπορεί να σου απαντήσω εγώ, αν θα είναι αλήθεια ή ψέμματα. Δεν ξέρεις ποια είμαι ή τί κρύβω μέσα στο κεφάλι μου. Τί σκοπό έχω και τί συμφέρον έχω.

Α: Ναι αλλά και η Β θα μπορούσε να μου πει ψέμματα.

Εγώ: Ναι αλλά είναι το ρίσκο που θα πρέπει να πάρεις. Αν θες να το πάρεις! Έτυχε να σας γνωρίζω, αν και αυτό στον κύκλο μας δεν είναι και τόσο σπάνιο! Αλλά πάντα θα έχεις κάποιον γνωστό που να γνωρίζει και τη μία και την άλλη; Θα μπορούσε να είναι κάποια εντελλώς άγνωστη σε όλους μας. Τότε τί θα έκανες; Δε θα εμπιστευόσουν αυτά που θα έλεγε ποτέ; Δε θα έπρεπε να έδειχνες μία καλή θέληση εμπιστοσύνης εξαρχής και καθόλη τη διάρκεια ή θα έπαιρνες το αυθαίρετο δικαίωμα να ελέγχεις και να επαληθεύεις και το "Καλημέρα" της;

 Α: Τώρα όμως δεν είναι έτσι, σε ξέρω και σε ρωτάω!

Εγώ: Δεν με ξέρεις! Πού ξέρεις αν εγώ εσκεμένα δε σου πω ψέμματα;

Α: Ναι αλλά και η Β θα μπορούσε να μου πει ψέμματα!

Εγώ: Επαναλαμβανόμαστε ή μου φαίνεται; Κοίτα! Μη ρωτάς κανένα άλλο παρά μόνο αυτή που σε ενδιαφέρει. Ούτε τη Γ να ρωτήσεις, ούτε αυτή ξέρεις με τί σκοπό θα σου απαντήσει! Ρώτα μόνο την Β και μετά ρώτα τον εαυτό σου αν ικανοποιήθηκες με ό,τι άκουσες! Επειδή πολλές φορές χρειάζεται να πάμε και ας μας βγει και σε κακό (κλασσική ατάκα πλέον!!)

Άκου μία ιστορία...

"Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε ένα μέρος της Γης, όλα τα συναισθήματα και οι αξίες!
Η Τρέλλα συστήθηκε τρεις φορές στην Ανία και πρότεινε να παίξουνε κρυφτό! 

Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε:
-Τί είναι το κρυφτό;

Ο Ενθουσιασμός άρχισε να τρέχει και να χορεύει παρέα με την Ευφορία, και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω-κάτω, για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν και αυτοί.

Αλλά υπήρχαν και πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει, γιατί ήξερε ότι, ούτως ή άλλως, κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν!

Η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και
η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.

...Ένα, δύο, τρία... άρχισε να μετράει η Τρέλλα.

Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.

Η Πίστη πέταξε ψηλά στους ουρανούς και η 

Ζήλια κρύφτηκε στη σκιά του Θριάμβου, ο οποίος με τη δύναμή του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.

Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν ένα υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μία ηλιαχτίδα.

Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα. Ένα καλά κρυμμένο μέρος μόνο για αυτόν.

Ο Θυμός πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο. 

Το Ψέμα ήξερε καλά τον τρόπο με τον οποίο θα νικήσει το παιχνίδι και παραφύλαγε μέσα σε μία σπηλιά.

Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμα κάπου να κρυφτεί. Ήτανε όλες οι κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο τριανταφυλλιάς και κρύφτηκε από πίσω.

-... 1000, μέτρησε η Τρέλλα και άρχισε να ψάχνει.  

Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακρυά! 

Μετά βρήκε την Πίστη, που μίλαγε στον ουρανό με το Θεό. 

Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε τη Ζήλια, δεν ήταν δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο!!!

Τον Θυμό τον κατάλαβε από τα κύματα στην επιφάνεια της λίμνης.

Βρήκε πολύ  εύκολα το Δίλημμα, αφού δεν είχε αποφασίσει ακόμα πού να κρυφτεί!

Σιγά-σιγά τους έβρισκε όλους, εκτός από τον Έρωτα.

Η Τρέλλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορυφή βουνού, μα τίποτα. Ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει όταν άκουσε μία φωνή να της φωνάζει:
-Έλα, είμαι πίσω από τα τριαντάφυλλα.
 Ήταν όμως η φωνή του Ψέματος.

Βρήκε τον θάμνο γεμάτο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον ταρακουνάει νευρικά, ώσπου άκουσε ένα βογκητό.

Ήταν όμως ο Έρωτας που τα αγκάθια του χτύπησαν τα μάτια. 
Η Τρέλλα δεν ήξερε πώς να επανορθώσει. Έκλαιγε, ζήταγε συγγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει οδηγός του Έρωτα.

Από τότε, ο Έρωτας έμεινε τυφλός και η Τρέλλα ήταν πάντα εκεί για να τον συνοδεύει...

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Α και Β...και Γ!

Ο Αναξαγόρας, ο οποίος έζησε 2.500 χρόνια πριν, ήρθε αντιμέτωπος με όλους τους  γνωστούς φιλοσόφους της εποχής του επειδή υποστήριξε κάτι διαφορετικό για την τότε εποχή (όπως εμείς λέμε σήμερα ότι το να είσαι γκέι  δεν είναι ο δράκος με τα δύο κεφάλια και τις τρεις ουρές). Είπε λοιπόν ότι: "Τίποτα δε χαλιέται, επειδή τίποτα δε γίνεται"! Και αν αυτό σας φαίνεται μπερδεμένο, φανταστείτε ότι τότε το είπε στα Αρχαία ελληνικά! 

Αυτό που πίστευε, λοιπόν, είναι ότι δεν υπάρχει φθορά, καθ' ότι δεν υπάρχει η εκ νέου δημιουργία. Τίποτα δε δημιουργείται από το μηδέν! Αντιθέτως, φώναζε για τη "Σύμπτυξη και τη Χάλαση"! Ο κόσμος γύρω μας δε δημιουργήθηκε από το τίποτα, αλλά τα πάντα γύρω μας προέρχονται από κάτι, τη συνένωση και τον διαχωρισμό ήδη υπαρχόντων στοιχείων! 

Τα στοιχεία αυτά συναντιούνται μεταξύ τους, ενώνονται και δημιουργούν αυτό το κάτι. Περίπου όπως και εμείς:  Συναντάμε κάποιον στο δρόμο, στο μετρό, στο ίντερνετ, και δημιουργούμε κάτι μαζί του, ό,τι και αν είναι αυτό, όποιο τίτλο και αν έχει!

 Μετά έρχεται η χάλαση! Αυτά διαχωρίζονται και αυτό που δημιουργήθηκε χάνει την αρχική του ιδιότητα! Όπως και η σχέση που φτιάξαμε! Όσο καλή διάθεση και αν έχουμε απέναντι στον τον άλλο (ή κακή, το ίδιο κάνει), αυτό που είχαμε δεν ξαναφτιάχνεται! 

Και σαν να μην έφτανε αυτό...συνέχισε! Πίστευε στον απόλυτο διαχωρισμό του Πνεύματος από την Ύλη (εισήγαγε λοιπόν τη θεωρία του δυϊσμού πολύ πριν από τον Πλάτωνα)! Πίστευε πως ο νους φέρνει την τάξη (εξού και η διαμάχη με την καρδιά!). Και φέρνοντας την τάξη, επιβάλλεται στον υλικό κόσμο, επειδή τον τακτοποιεί! Είμαστε λοιπόν στοιχεία σε έναν κυκεώνα χάους, που συναντάμε άλλα στοιχεία, ενωνόμαστε και δημιουργούμε. Με αυτόν τον τρόπο συμβάλουμε στη συγκρότηση της παγκόσμιας τάξης (όχι στης παγκόσμιας Τάξης!!). Μετά διαχωριζόμαστε και διαλύεται το δημιούργημά μας, έτσι ξαναμπαίνουμε στον κυκεώνα μέχρι να βρούμε ένα νέο στοιχείο να ενωθούμε! 

Είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας, και επειδή είμαστε όλοι διαφορετικοί, αυτό που δημιουργούμε κάθε φορά είναι διαφορετικό. Αν δηλαδή, είμαστε το στοιχείο Α, και ενωθούμε με το στοιχείο Β, δημιουργούμε το Χ! Όταν το Χ διαιρεθεί δε θα μπορέσει να δημιουργηθεί ποτέ ξανά, επειδή κανένα από τα δύο στοιχεία του δε θα είναι πια το ίδιο! Πάντα όμως θα υπάρχει το επόμενο στοιχείο Γ, που θα ενωθεί με το δικό μας και τότε θα φτιάξουμε κάτι καλύτερο!

Αλλά και χειρότερο να είναι...

...θα είναι πάντα κάτι καινούργιο...

...και κάτι δικό μας!! 

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Αγαπούλα...Πούλα!

Πριν λίγες μέρες έγινε το ετήσιο Pride σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (στο οποίο έκανα και εγώ την guest εμφάνισή μου) με σύνθημα "Αγάπα με, είναι Δωρεάν"! Αλλά ποιος είναι αυτός που φωνάζει το "Αγάπα με"! Είμαι εγώ που φωνάζω σε εσένα να με αγαπήσεις; Είσαι μήπως εσύ;; Ή τελικά κάποιος άλλος είναι αυτός που κράζει; 

Για εμένα, σήμερα, είμαι εγώ που φωνάζω σε εμένα! Ναι, σε εμένα! Μου φωνάζω να με αγαπήσω επειδή αν το κάνω εγώ δε θα χρειάζομαι την επιβεβαίωση κάποιου άλλου, δε θα χρειαστεί να πρήξω κανένα να μου απαντήσει αν με αγαπάει (είναι και ένας λόγος όταν γκρινιάζω στην κοπέλα μου! Κρυμμένος, μουλωχτός, καμουφλαρισμένος, αλλά πάντα λόγος!) 

Μέσα σε όλο αυτόν τον συρφετό της Κρίσης και της αφραγκίας υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι δωρεάν, δεν εμπορευματοποιούνται, ούτε εξαγοράζονται! Κάποιες φορές βέβαια, μας είναι πιο προσιτό να αγοράσουμε την προσοχή κάποιου άλλου με κάτι υλικό, αλλά τί να το κάνεις;; Έχει βαριά φορολογία και καμία έκπτωση! Στην πραγματικότητα σπαταλάμε τις πρώτες μας ύλες για να επενδύσουμε στη μετοχή κάποιου άλλου, ευελπιστώντας στην άνοδο του δικού του χρηματιστηριακού δείκτη! Οπότε, να πάρει και αυτός την απόδοσή του και εμείς το αρχικό μας κεφάλαιο! Αλλά όταν γίνεται αυτό, βλέπουμε, αν είμαστε τυχεροί, ότι τελικά η άλλη πήρε τα κέρδη, και εμείς ξαναγυρίσαμε στην αρχική κατάσταση της ατομικότητάς μας! 

Όλα αυτά βέβαια, για να ανακαλύψουμε, μετά από πολύ σχετική μελέτη, μετά από δεκάδες ισολογισμούς και απολογισμούς, μετά από επίσης δεκάδες ξενύχτια που πέφτει ο δείκτης ΧΑ (= χρηματιστηριακός δείκτης), αλλά ανεβαίνει ο αντίστοιχος ΚΔ (=καταθλιπτικός δείκτης), ότι

 η μοναδική μετοχή που πραγματικά αποδίδει είναι ο εαυτός μας,

όσο επενδύεις, ανεβαίνει!

(Από τις αγαπημένες μου στιγμές στο  Pride)

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Ο Φοίνικας ...

"Δεν είμαι ερωτευμένη πλέον μαζί της", με αυτήν την πρόταση ξεκίνησε η κουβέντα μου με μία φίλη μου. Δεν ήταν εύκολο, ούτε απλό. Ίσα ίσα που μου χρειάστηκε τσιγκέλι διπλό, στριφτό Νο10 για να της το βγάλω! Όταν έφυγε μετά από ώρα, έμεινα ξύπνια σχεδόν όλο το βράδυ, όχι τόσο για τη φίλη μου όσο για εμένα και τη δική μου σχέση! Κυρίως, τι θα γίνει αν ο έρωτας μου φύγει, χαθεί όπως ήρθε. Κάθε φορά που τσακωνόμαστε, νευριάζουμε, αλληλοκατηγορούμε η μία την άλλη σκέφτομαι πως αυτό θα μπορούσε να είναι το τελευταίο σκαλοπάτι της σχέση μας και μετά ... χωρίζουμε!


Τι θα κάνω λοιπόν όταν έρθει η στιγμή που θα κοιτάξω μέσα μου και θα δω ότι αυτό το συναίσθημα που κάποτε με καθοδηγούσε πλέον έχει χαθεί ή έχει μετουσιωθεί ή απλά έχει φύγει; Οι σκέψεις αυτές με πανικόβαλαν, γέννησαν και άλλες σκέψεις, και άλλα λαγούμια, και άλλα συναισθήματα και μετά φοβήθηκα, και μετά νευρίασα! Και μετά...






Μετά ακολούθησα μία συμβουλή που μου είχε δώσει μία φίλη μου. Κοιτάω το άτομο για το οποίο μιλάω, τη  φιλάω αν είναι δυνατόν, την παίρνω τηλέφωνο να ακούσω τη φωνή της, βλέπω τις φωτογραφίες μας, πιάνω τα μικρά δωράκια που μου έχει κάνει, διαβάζω μία κάρτα από αυτές που μου έχει στείλει. Κι θυμάμαι για ποιόν μιλάω. Σκέφτομαι ότι το άτομο για το οποίο σκέφτομαι έτσι είναι το μωρό μου, είναι η αγκαλιά που παίρνω όταν ανοίγω την πόρτα, είναι τα πατουσάκια που αγγίζω το βράδυ για να κοιμηθώ. Και έτσι ηρεμώ! 


 Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτή η στιγμή που δε θα είμαι πια ερωτευμένη μαζί της δε θα έρθει ποτέ! Ή ότι η δική μας η αγάπη είναι η πιο δυνατή από όλες. Ξέρω μόνο τί θα κάνω αν έρθει ποτέ! Θα κάνω restart, και θα την ερωτευθώ ξανά από την αρχή, και ξανά, και ξανά, και ξανά, και ξανά!

Ο έρωτας είναι έτοιμος να καεί από την ίδια μας την φλόγα.

Πώς θα ξαναγεννηθεί άλλωστε,  αν δε γίνει πρώτα στάχτη;

Φοίνικας σημαίνει ¨κατακόκκινος", όπως και ο έρωτας! Έχει τη μοναδική του ικανότητα να αναγεννιέται από τις στάχτες του, οι οποίες προέρχονται από την ίδια του τη φωτιά. Όταν ο Φοίνιξ έχει φτάσει σε μία ηλικία και θέλει να ανανεωθεί παραδίδεται στις φλόγες και ξαναγεννιέται μετά από τρεις μέρες!!!








"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Η Σταχτοπούτα έχασε το γοβάκι της....

 Δυο φίλοι μου τσακωνόντουσαν χτες βράδυ σπίτι μου. Στο τέλος ο ένας έφυγε τρέχοντας χωρίς ούτε ένα "γεια", χτυπώντας τις πόρτες και η άλλη τον κυνήγαγε από πίσω τρέχοντας, ή ξυπόλυτη ή με ένα παπούτσι! Δεν είμαι και σίγουρη επειδή μόνο το ένα  βρήκα στο σαλόνι! Η "Σταχτοπούτα" επέστρεψε σπίτι χωρίς τον πρίγκιπα, αφού εγώ κράταγα το γοβάκι, και συζητήσαμε... ή μάλλον εκείνη μίλαγε και εγώ άκουγα!

Άκουγα μία κοπέλα που είχε καιρό να γελάσει, να παίξει, να χορέψει, να φωνάξει, να φάει ποπ κορν βλέποντας ζόμπι να χαμουρεύονται μεταξύ τους ή τον Χατζηχρήστο να τσακώνεται με τον Ρίζο, τη Βλαχοπούλου να ειρωνεύεται τον εαυτό της. Να πετάξει τα ζάρια από το τάβλι, να μιλήσει σαν τη Βίρνα Δράκου, να ξαναδεί βιντεάκια από 80's cartoon, να παρακολουθήσει με τον φίλο της κάποιον άγνωστο, να κατέβει σε όλες τις στάσεις του μετρό "με το ίδιο εισιτήριο!!"




Μέσα στη σχέση μας έρχεται μία στιγμή που χανόμαστε. Αγχωνόμαστε να αποδώσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Αυτός που θαυμάζουμε γίνεται αυτός που ανταγωνιζόμαστε. Θέλουμε να είμαστε οι γκόμενες που ντύνονται καλύτερα, που στήνονται καλύτερα, που μαγειρεύουν καλύτερα, που ****νται καλύτερα! Και ξεχνάμε τον λόγο που κάναμε αυτή τη σχέση εξαρχής. Να μοιραζόμαστε τις στιγμές μας. Να τις δημιουργούμε, να τις ζούμε και να χαιρόμαστε με αυτές! Και ο χρόνος που περνάμε σκεφτόμενες τί θα κάνουμε, είναι περισσότερος από αυτόν που πράττουμε! 














Ο χρόνος αποκτά αξία τον μοιραζόμαστε... 

...και έχουμε πολύ από αυτόν!

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Μετά την καταιγίδα...

Είναι ευτυχία! Η μυρωδιά των φρεσκο-λουσμένων μαλλιών μου, ένα άρωμα που θα ξυπνήσει μία ανάμνηση, ένα άγγιγμα που ξαφνικά θα χαλαρώσει το σώμα μου από όλη την ένταση, μία γεύση που θα συναγωνιστεί αυτή της μαμάς. Ένα τραγούδι που θα βάλω μόνο και μόνο για να χορέψω σφουγγαρίζοντας ή για να κλάψω με λυγμούς, για να ξεσπάσω!

Πάντα θα έχουμε άσχημες μέρες, όπως και εγώ σήμερα, όμως επέστρεψα σπίτι και ήμουν ανακουφισμένη που ήταν μόνο αυτό, που δεν ήταν χειρότερο. Και δεν γκρίνιαξα για τη μέρα μου, πολύ απλά γιατί την είχα! Και είναι δικιά μου, έγινε κομμάτι μου, ανάμνηση μου, κάπου θα τη διηγηθώ αύριο! 

 Έχει μια ομορφιά αυτό το δύσκολο αυτό που ζούμε.... γιατί ζούμε! Είναι ωραίο γιατί  υπάρχουμε, φωνάζουμε, αισθανόμαστε, αναπνέουμε, μαλώνουμε, αγαπάμε... αγαπιόμαστε!

                                                                                Μα αυτό δεν είναι ζωή; 

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"