Χωριζόμαστε από αποστάσεις και ενωνόμαστε με γραμμές...

 Ένα βράδυ διάλεξα το ίντερνετ για να επικοινωνήσω με κόσμο. Και κυρίως με Gay κόσμο. Δεν ήξερα ούτε ένα chat room, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο μου και μου είπε έναν χώρο. Πήγα λοιπόν εκεί, σε μία σελίδα όπου ήμουν μόνο εγώ και ένα άλλο παιδί, μιλήσαμε και μου είπε την ιστορία του μέσα σε λίγα Kbyte. Ήταν γκέι, είχε μιλήσει σε όλους για τον εαυτό του, σε όλους εκτός από την δίδυμη αδελφή του!!!!!!  Εκείνος μου είπε για ένα άλλο site, όπου υπάρχουν περισσότεροι χρήστες. Πήγα και εκεί, όπου με βρήκε μία κοπέλα και με οδήγησε σε ένα άγνωστο, μέχρι εκείνη τη στιγμή πρόγραμμα: το mRC.
Και εκεί βρήκα κάποιες ενδιαφέρουσες γυναίκες για να μιλήσω. Μόνο για να μιλήσω, μόνο για να δω πώς είναι να βρίσκομαι σε έναν χώρο, ανώνυμα ενωμένη με άλλες λεσβίες. Μετά από ώρα το κουτάκι από κάτω αναβόσβηνε με ένα γνώριμο αλμοδοβαρικά όνομα! Μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Σε μία άλλη γλώσσα ήμασταν δύο απομακρυσμένα τρισδιάστατα σχήματα που στέλναμε δεδομένα η μία στην άλλη μέσω ψηφιακών γραμμών, υψηλών ταχυτήτων!

Οι σχέσεις βρίσκουν εφαρμογή και στην γεωμετρία!!! Οι άνθρωποι είμαστε σημεία, χωριζόμαστε από αποστάσεις και ενωνόμαστε με γραμμές. Χωριζόμαστε από αποστάσεις γεωγραφικές, διανυσματικές ή και χρονικές. Ακόμα και αποστάσεις που θέτουμε εμείς οι ίδιοι, όπως είναι η μοναξιά, το κρυφτό και η απομόνωση. Ενωνόμαστε όμως από γραμμές. Γραμμές τηλεφωνικές, διαδικτυακές, οδικές, ψυχικές. Ακόμα και άλλες πιο ευφάνταστες!




Η μεγαλύτερη απόσταση είναι αυτή μεταξύ δύο ανθρώπων....

....το μόνο που χρειάζεται είναι πάρουμε τον χάρακα μας και να χαράξουμε τη γραμμή που θα τη διασχίσει !!!

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Τι τραβάω για αυτό το Σεξ!!!!

Το σεξ είναι σαν το φαγητό! Δεν απαραίτητο, παρά μόνο όταν δεν το έχεις!

Για αυτό όταν θέλουμε να "ρίξουμε" τη γυναίκα που θα μας το προσφέρει την πηγαίνουμε κατευθείαν σε ένα εστιατόριο! Σε κάποιες περιπτώσεις και το ποπ-κορν του σινεμά πιάνει! Και έτσι ξεκινάει ένα ατελείωτο κυνηγητό θύτη-θύματος, χωρίς να συνυπολογίζουμε βεβαίως τις απώλειες, όπου κύριος αυτοσκοπός είναι αυτό το περιβόητο σεξ! Και όλο αυτό για να καταλάβουμε τελικά ότι το σεξ είναι το υποκατάστατο της σοκολάτας!
Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να γλυτώσουμε με μία απλή επίσκεψη στο κοντινότερο περίπτερο!!!

 Όλα που αφορούν το σεξ μπορούν να αποφευχθούν, από το να το ξανακάνεις με το ίδιο πρόσωπο, τη δημιουργία σχέσης έως και τα προκαταρκτικά. Ένα δεν αποφεύγεται: το πρώτο ραντεβού! Και καλά, τώρα που έχω το σεξ μέσα στο σπίτι μου, υπήρχαν όμως μέρες που στεκόμουν μπροστά στον καθρέφτη, έχοντας αλλάξει τουλάχιστον 4 συνδυασμούς ρούχων να σκέφτομαι:

Τι τραβάω για αυτό το ΣΕΞ!!!

Τα πρώτα ραντεβού μπορούν να προσδιοριστούν από τις καταστάσεις που τα συνοδεύουν! Για παράδειγμα υπάρχει αυτό του "Εγκεφαλικού", επειδή εκεί που είσαι με την κοπέλα, έρχεται ξαφνικά η παλιά σου κολλητή ή η συμφοιτήτρια στην οποία έχεις συστηθεί ως straight! Και επειδή το σύμπαν έχει πολύ χιούμορ (εγώ σπάνια το εκτιμώ βέβαια), κάνει τη Super Guest Star εμφάνισή της η πρώην!!! Για αυτό όταν κλείνεις την πόρτα στην πρώην να βεβαιώνεσαι ότι έχεις αλλάξει κλειδαριά!
Υπάρχει επίσης το "Αργό", όπου μας παίρνει 3 μέρες μέχρι να καταλήξουμε στο κρεββάτι ή σε όποιο άλλο έπιπλο. Αλλά και το "Σφηνάκι", δηλαδή αυτό που ανάμεσα στο κυρίως και το γλυκό, έγινε μία γρήγορη επίσκεψη στις τουαλέτες, οπότε το ραντεβού ολοκλήρωσε τον σκοπό του χωρίς να χρειαστεί να πιεις και ποτό μετά!
Το επόμενο, είναι το ραντεβού "Εγκέλαδος", σε αυτό δηλαδή που συμβαίνουν όλα τα δεινά της ανθρωπότητας και το μένος της φύσης! Από πλημμύρες, μέχρι φωτιές, από σεισμούς μέχρι έφοδο της αστυνομίας και τελειώνει με την παραβίαση του αυτοκινήτου σου! Το αγαπημένο μου όμως, είναι αυτό του "Μπαλαντέρ", δηλαδή αν δε σου κάτσει η κοπέλα που έχεις βγει μπορείς να πάρεις πάντα το τηλέφωνο μίας άλλης. Είσαι ήδη έξω, σε ραντεβού (με άλλη αλλά δεν πειράζει), όλα τα παραπάνω δεινά έχουν ήδη συμβεί οπότε δε θα επαναληφθούν!!

Αυτό είναι το ωραίο με τη ζωή, μας δίνει ποικιλία. Μας δίνει επιλογές στο να βρούμε αυτό που θέλουμε, όπως το θέλουμε και να ανταποκριθούμε σε αυτό. Όμως οι τόσες επιλογές έχουν και δυσκολία....

Γι’ αυτό κι όταν τα καταφέρουμε, έχει πολύ μεγαλύτερη αξία !!!!

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"

Παράλληλοι Ρόλοι

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο। Μίλαγα με ένα συγγενικό πρόσωπο, όχι δικό μου, αλλά της κοπέλας μου!! Άκουσα για 30κοστή φορά να τη βοηθήσω να βρει ένα καλό παιδί και έθρεψα την ικανοποίηση που νιώθουν οι μεγάλοι όταν "ψαρεύουν" για το αν το Μωρό μου έχει σχέση με κανέναν παντρεμένο και το κρύβει! Επίσης να μην ξεχάσω να της μιλήσω για να "βάλει μυαλό", να γίνω κουμπάρα της και να τη βοηθήσω να διαλέξει προσκλητήρια και μπομπονιέρες σαν καλή "κολλητή" φίλη που είμαι!!! Επειδή για το 90% των γνωστών μας είμαι η Κολλητή!!

Παράλληλοι Ρόλοι!!

Το να είσαι το ένα μέρος μίας σχέσης, οποιασδήποτε σχέσης είναι ένας ρόλος από μόνος του. Τι γίνεται όμως όταν αυτός συνυπάρχει διακλαδιζόμενος ανάλογα με το κοινωνικώς αποδεκτό και με τον ρόλο της Κολλητής ή της Συγκάτοικου ή αυτής που το όνομά της αλλάχτηκε ξαφνικά σε αντρικό (και καλά να ταιριάζει, πχ. Γιάννα σε Γιάννης, αλλά αν σε λένε Άννα και ξαφνικά ακούς το Γιώργος;;;!!!!) ή αυτής της Άγνωστης που παίρνει κατά λάθος τηλέφωνο.

Έχουμε αναλογισθεί, άραγε, πόσους ρόλους κατέχουμε δίνοντας χωροχρονική αποκλειστικότητα μόνο σε αυτό;
Θυμάμαι μία άσκηση στη Γλώσσα του Δημοτικού που μας ζήταγε να συμπληρώσουμε μέσα σε τρεις διαφορετικούς κύκλους, τρεις διαφορετικούς ρόλους που έχουμε. Τότε συμπλήρωσα Κόρη, Μαθήτρια, Φίλη. Τίποτε άλλο δε σκεφτόμουν ότι είμαι. Ένας τριαδικός εαυτός που με κρατούσε ασφαλισμένη μέσα στην αθωότητα της παιδικότητάς μου. Τώρα οι κύκλοι πλήθυναν και απέκτησαν δικά τους κουτάκια που κάθε ένα είναι ένας ρόλος και οι υπο-ρόλοι του! Της κόρης, της μικρότερης αδελφής, της μεγαλύτερης αδελφής, της φίλης, της πραγματικής φίλης, της εχθρού, της συντρόφου, της ερωμένης, της εργαζομένης, της εργοδότριας, του κομματιού ενός συστήματος! Ρόλοι που μου ανατέθηκαν μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκα ή και ρόλοι που διάλεξα επειδή με βόλευαν ή επειδή γούσταρα!



Κουστούμια τσαλακωμένα ή ατσαλάκωτα, που φορέθηκαν για μια στιγμή ή για ολόκληρη ζωή. Που φορέθηκαν και έλαμψαν πάνω στη σκηνή ή που έμειναν κρυμμένα μέσα στην ντουλάπα μου.

Δεν εξετάζω όμως ποιος ήταν ο ράφτης ή ο σκηνοθέτης. Επειδή όποιος και αν είναι αυτός που μας έχει κάνει την ανάθεση....

στο τέλος εμείς επιλέγουμε πώς θα τους φορέσουμε!!!

"Νέα, γυναίκα, λεσβία.... ψάχνεται!!!"